Μετά από μια απίστευτη 10 ημέρες στο Καζακστάν, ήρθε η ώρα να δηλώσουμε αντίο. Είχαμε οργανώσει για να δούμε πολύ περισσότερα από την Αστάνα καθώς και την Almaty, ωστόσο, μετά από κάποιες γρήγορες ημέρες ταξιδιού, επιλέξαμε να μείνουμε απλά να τοποθετήσουμε και να ταξιδεύουμε πιο αργά. Περάσαμε μια ολόκληρη εβδομάδα μόνο στο Almaty καθώς και σε εξαιρετικό χρόνο εκεί. Κάναμε τόσο πολλά πράγματα, καθώς και ανακάλυψαν πολλά για τη χώρα από τους νέους φίλους μας Καζάκ … θα μπορούσαμε πραγματικά να μείνουμε περισσότερο!
Η μέρα μας πέρασε στην αγορά στο Almaty ήταν εκπληκτική … όπως ήταν αυτό το φρέσκο μέλι!
Το πρωί της αναχώρησής μας, πήραμε ένα αστικό λεωφορείο στο σταθμό λεωφορείων μεγάλων αποστάσεων όπου επιβιβάσαμε ένα από τα πολυάριθμα Marshukas (κοινά μίνι-vans) που προοριζόταν για τη χρηματοδότηση του Κιργιζιστάν, Bishkek. Το ταξίδι ξεκίνησε εντάξει, ωστόσο μετά από ένα σύντομο διάλειμμα για μεσημεριανό γεύμα, όλοι ανακατεύτηκαν σε ένα διαφορετικό marshuka. Η νοοτροπία μας backpacker κλωτσούσε, όπως και και οι δύο δήλωσαν αμέσως “όχι”. Έχουμε δει τις απάτες πριν, πληρώνετε το πλήρες κόστος για μια πόλη καθώς και τα λεωφορεία Switch στο μέσο του δρόμου όπου αναμένουν να πληρώσετε πολύ περισσότερα χρήματα για να φτάσετε στον τελικό σας προορισμό.
Η Μάρσουκα μας από το Almaty έως το Bishkek
Αλλά επειδή όλοι μετακινούσαν τις τσάντες τους (όλοι οι περιφερειακοί άνθρωποι) επιλέξαμε να επιλέξουμε απλώς τη ροή καθώς και να συμμορφωθούμε με, είτε αυτό είτε να κολλήσουμε στο σκονισμένο, μέσα του πουθενά. Το νέο μας Marshuka ήταν παλαιότερο, πιο δυνατά καθώς και πολύ shitier (είναι ότι μια λέξη;) Nick, καθώς καθόμουν στα εξαιρετικά μπροστινά καθίσματα αυτού του μίνι-bus καθώς και ο κινητήρας άρχισε να υπερθερμανθεί. Ήταν ξεκάθαρη ακραίες θερμοκρασίες από τους αεραγωγούς αέρα, απευθείας στα πρόσωπά μας. Ολόκληρο το σώμα μας εφίδρωσε. Το άνοιγμα του παραθύρου δεν βοήθησε καν από τότε που ο αέρας ήταν πάνω από 30 μοίρες. Σκέφτηκαμε κατά μήκος της εθνικής οδού σε περίπου 50 χιλιόμετρα/ώρα.
Τελικά εμφανίζαμε στα σύνορα.
Πριν ξεκινήσουμε αυτό το ταξίδι, είχαμε ελέγξει (και ειπώθηκε) ότι οι πολίτες πολλών δυτικών χωρών δεν απαιτούν βίζα για το Κιργιζιστάν, παίρνουμε απλά μια σφραγίδα στα διαβατήρια μας κατά την είσοδο. Όταν φτάσαμε τόσο πολύ όσο ο πάγκος, το διαβατήριο διαβαθμίστηκε με έντονη την εξάλειψη των διαβατηρίων μας σε περιήγηση σε κάτι. Και οι δύο κοίταξα ο ένας τον άλλον να κατανοήσουν τι έψαχνε. Τέλος, παρείχε, όπως είπε: “Έχετε βίζα για το Κιργιζιστάν, ναι;” Um, “Όχι, δεν απαίτηση” ήταν η απάντησή μας. Πήγε να ρωτάει γύρω από τους συναδέλφους του καθώς και τυχερός για εμάς, η ερευνητική μας μελέτη ήταν κατάλληλη, καθώς μας έσπασε από τη χώρα – σίγουρα το διαβατήριο διαβατήριο θα έπρεπε να το καταλάβει αν και δεν πρέπει να ειπωθεί από ένα ζευγάρι Καναδών!
Ευτυχώς ήμασταν σε θέση να πάρουμε τη βίζα μας κατά την άφιξη στα σύνορα!
Συνεχίσαμε να περπατάμε περίπου 1 χλμ. Στο Κιργιζιστάν, καθώς και να σφραγίστηκαν χωρίς προβλήματα. Στη συνέχεια, έπρεπε να περιμένουμε στο Marshuka μας για να μας οδηγήσει στο Bishkek. Εμείς οι άνθρωποι παρακολουθούσαμε, έπιναν λίγο νερό καθώς και στέκονταν στη σκιά που περιμένουν στο λεωφορείο μας, ή οποιονδήποτε αναγνωρίσαμε από αυτό για αυτό το θέμα. Μετά από περίπου 1/2 ώρα, αρχίσαμε να πιστεύουμε ότι είχαμε μείνει πίσω. Περπατήσαμε πίσω στην περιοχή των συνόρων για να κοιτάξουμε, σαρώνουμε τους ανθρώπους, ωστόσο, αναγνώρισαν κανέναν.
Τότε τον βρήκαμε! Είχε μόλις πάρει περισσότερο χρόνο για να πάει με τα τελωνεία με το αυτοκίνητο από ό, τι είχαμε … phew. Τον κλέψαμε με σημαντικά χαμόγελα στα πρόσωπά μας, ωστόσο μας κοίταξε καλύτερα με ένα κενό βλέμμα καθώς και οδήγησε περίπου ένα χιλιόμετρο μακριά όπου τράβηξε σε ένα βενζινάδικο. Ω, καλό, απλά τροφοδοτεί το που σκεφτήκαμε. Γι ‘αυτό το κάναμε εκεί, μεταφέροντας τις τσάντες μας στις πλάτες μας στον καίγοντα ήλιο (ορκίζοντάς τον που δεν μας επέλεξε κατά μήκος του δρόμου). Ακριβώς όπως φτάσαμε στο βενζινάδικο, είδαμε το λευκό minivan να ξεφλουδίζει από εκεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
Ήταν επίσημο, μας έμεινε πίσω!
Είχαμε λίγο περιφερειακό νόμισμα που είχαμε ανταλλάξει στα σύνορα, γι ‘αυτό επιλέξαμε να σηματοδοτήσουμε το επόμενο μίνι λεωφορείο ή αυτοκίνητα και φορτηγό που είδαμε καθώς και να ζητήσουμε μια βόλτα. Μέσα σε λίγα λεπτά, ένα περιφερειακό λεωφορείο που τρέχει από τα σύνορα στο Bishkek τράβηξε. Θα δαπανήσει μόνο τα 50 σεντς για να φτάσουμε στην πόλη. Ευτυχώς είχαμε επαρκή και πήραμε.
Έχοντας κάποιο περιφερειακό νόμισμα σε σας οποιοδήποτε φορές είναι απαραίτητη
Περάσαμε δύο νύχτες στο Bishkek στο Silk Road Backpackers. Ένα άλλο μισό, καθώς και άλλες μισές ομάδες που κατέχουν αυτό καθώς και το ξενώνα που μείναμε στο Almaty. Ο ξενώνας ήταν εντάξει, είχαμε τουλάχιστον ένα διπλό χώρο καθώς και δεν έπρεπε να αντέχει στον ύπνο σε ένα δωμάτιο dorm … αλλά σαν μερικές άλλες τοποθεσίες που έχουμε μείνει σε αυτό το ταξίδι, η πόρτα στο χώρο μας δεν κλειδώνει .
Όμορφο ala επίσης τετράγωνο στο Bishkek
Περάσαμε το χρόνο μας στο Bishkek που περιπλανιέται γύρω από τους φυλλώδεις δρόμους, τρώγοντας μερικά απίστευτα περιφερειακά τρόφιμα, υποβάλλοντας αίτηση και για acquiring Οι θεωρήσεις του Τατζικιστάν (yay!), καθώς και απλά ψύχεται. Ο Bishkek ήταν μια καλή πόλη, είχαμε ακούσει ότι είναι ουσιαστικά απλώς μια θέση για να φάει εξαιρετικό φαγητό καθώς και να υποβάλει αίτηση για μερικές από τις πολυάριθμες θεωρήσεις που χρειάζεται ένας ταξιδιώτης σε αυτό το μέρος του κόσμου.
Απολαμβάνοντας μερικά νόστιμα πουλερικά Shashlyk (Kebab)
Πιστεύαμε ότι ήταν μια καλή στάση, ωστόσο κατανοούσε ότι ήταν ακριβώς αυτό … θέλαμε να φτάσουμε στην εντυπωσιακή λίμνη Issyk-Kol το συντομότερο δυνατό!
Έχετε ξεσπάσει ποτέ κατά τη μεταφορά; Πείτε μας για αυτό παρακάτω!
*** Σημειώσεις κατσίκας:
Στο Almaty – Πάρτε τον αριθμό λεωφορείου 45 από την Able Dostyk Ave. για να φτάσετε στο σταθμό λεωφορείων Sarayan (σταθμός λεωφορείων μεγάλων αποστάσεων) το κόστος είναι 80kzt, λαμβάνοντας περίπου 30 λεπτά για να φτάσετε εκεί.
Ο Marshukas από το Almaty στο Bishkek τρέχει από νωρίς το πρωί μέχρι το βράδυ, αφήνοντας όταν είναι γεμάτο. Το κόστος είναι 1.300kzt καθώς και χρειάζονται 5 ώρες για να φτάσετε εκεί.
κορυφαία 10 πράγματα που πρέπει να εκτελέσετε στο Almaty
Από τους φυλλώδεις δρόμους του Almaty: Είμαστε στο Καζακστάν;
Astana: Το Ντουμπάι της Κεντρικής Ασίας
Όπως αυτή η ανάρτηση; Κάντε το!
Αποποίηση ευθυνών: Οι κατσίκες στο δρόμο είναι συνεργάτης του Αμαζονίου, καθώς και μια θυγατρική για μερικούς άλλους λιανοπωλητές. Αυτό υποδηλώνει ότι κάνουμε προμήθειες εάν κάνετε κλικ στο σύνδεσμο στο ιστολόγιό μας καθώς και την αγορά από αυτούς τους λιανοπωλητές.